#ข้อผิดพลาดทั่วไปที่ผู้คนทำในการเดินทางทางจิตวิญญาณของพวกเขา#เมื่อไหร่จะรู้ความจริง

มารดาบิดาเป็นทิศเบื้องหน้าครูอาจารย์เป็นทิศเบื้องขวาบุตรภรรยาเป็นทิศเบื้องหลังมิตรสหายเป็นทิศเบื้องซ้ายคนรับใช้หรือผู้ใต้บังคับบัญชาเป็นทิศเบื้องต่ำสมณพราหมณ์เป็นทิศเบื้องบน ถ้าทิศทั้งหลายดังกล่าวไม่ดีเสียโดยมากก็ยากที่จะให้ใครๆที่อยู่ระหว่างกลางดีอยู่ฝ่ายเดียว เมื่อมองไปเบื้องหน้า ไม่มีบิดา-มารดาเป็นที่ยึดเหนี่ยวมองไปเบื้องขวาก็ไม่พบครู-อาจารย์ที่จะอบรมแนะนำมองไปเบื้องหลังก็ไม่พบญาติพี่น้องผู้หวังดีมองไปเบื้องซ้ายก็ไม่มีสหายที่เป็นกัลยาณมิตร มองไปเบื้องล่างก็ไม่พบผู้ที่รับใช้ให้ความช่วยเหลือมองไปเบื้องบนก็ไม่พบสมณพราหมณ์ผู้ประพฤติดี ซึ่งจะเป็นผู้ชี้ทางที่ถูกให้ #ตรงกันข้าม มองไปทางทิศไหนก็พบแต่โรงหนัง โรงละคร สถานอบายมุขต่างๆ และบุคคลต่างๆ ที่ชักนำไปทางเดียวกัน เมื่อเป็นเช่นนี้ก็จะเป็นเหตุชักจูงกันไปในทางเสื่อมเสียต่างๆ แต่ถ้าทิศทั้งหลายดีอยู่โดยมากก็ยากจะเสื่อมเสียได้

#ให้อนุโมทนา บุญจากการเดินดงทุกครั้งมีอานิสงค์สูงมากทันตาเห็นไม่ทันข้ามวันข้ามคืนผลิกคว่ำผลิกหงาย(ของปลอมก็ให้หงาย)ของร้ายก็ให้ปรากฏของปลดอย่าได้ปิดของมืดมิดให้สว่าง #ผู้มีเจตนาดีก็พบความโชคดีไม่สุดสิ้นผู้เจตนาร้ายก็ค่อยๆจางหายไปตามกาลเวลา ความสันโดษ หมายถึง ความพอใจตามมีตามได้ พอใจตามสมควร ตามกำลังความสามารถ ตามฐานะ พอใจตามควรแก่ศีลธรรม หมายถึง ความไม่มักมาก ความรู้จักประมาณ ไม่โลภ รู้จักพอ  การที่ผู้ใดจะเป็นผู้ที่ได้รับความไว้ใจ ได้รับความรัก ความเชื่อถือ ก็ต้องมีความสันโดษเป็นคุณสมบัติ ความสันโดษจะแสดงให้เห็นได้แม้ในเรื่องเล็กๆ น้อยๆ ว่ากันว่า #หากต้องการทำให้ผู้ใดที่เคยดีกับเรา เคยศรัทธาเรา เกลียดเรา ก็ให้สังเกตดูว่าเขามีของอะไรที่เป็นของรักของหวง แล้วก็ให้ขอสิ่งนั้น แรกๆ เขาก็อาจจะให้ แต่สุดท้ายเขาจะห่างหายไปเอง ดังคำว่า “ผู้ให้ย่อมเป็นที่รัก” ในทางตรงข้ามกันก็เป็นเรื่องจริง โดยเฉพาะผู้ที่มักขอ หรือขอในสิ่งที่สำคัญหรือสิ่งที่ผู้นั้นหวงแหน ย่อมไม่เป็นที่รักอย่างแน่นอน ผู้ที่มีแต่ความโลภ ความต้องการโน่นนี่เสมอ ได้เท่าไหร่ก็ไม่รู้จักพอ จึงไม่เป็นที่รักของใครๆ อย่างแน่นอน  ผู้ที่มีความสันโดษอย่างแท้จริง จึงเป็นผู้ที่มีความรู้ประมาณในอาหาร เครื่องนุ่งห่ม ที่อยู่อาศัย ยารักษาโรค และมีความงดงามในการดำรงชีวิต 

ความภาคภูมิใจ #รางวัลที่ 8ของห้องเรียน พิธีประดับเกียรติสดุดีบุคคลตัวอย่างที่น่ายกย่องแห่งสังคมไทย รางวัล #วชิรนุสรณ์ปูชนียะบุคคลตัวอย่างแห่งชาติประจำปี 2565 #ยกย่องและเชิดชูเกียรติแก่บุคคลซึ่งเป็นผู้มีความดีความรู้ความสามารถและประสบการณ์สมควรเป็นบุคคลตัวอย่างที่น่ายกย่องแห่งสังคมไทย #ด้านบุคคลผู้ส่งเสริมศาสนาดีเด่นแม่ครูน้อย #แม่ครูได้ให้คำนิยามว่าคุณคือสิ่งมีชีวิตหลายมิติที่สามารถย้ายจากมิติของจิตสำนึกหนึ่งไปสู่อีกมิติหนึ่งได้อย่างง่ายดายคุณสามารถอยู่ในหลายมิติได้พร้อมกันคุณไม่จำเป็นต้องมีพอร์ทัลภายนอกเพื่อนำคุณไปสู่เฟสถัดไปหรือโลกใหม่คุณคือพอร์ทัล ทุกอย่างอยู่ในตัวคุณ ณ.ปัจจุบัน

#คุณยังจะสามารถ– เชื่อมต่อ 12 วงจรพลังชีวิตของคุณอีกครั้ง– เปิดใช้งานต่อมไพเนียลของคุณ– เปิดใช้งานจิตสำนึกแหล่งการเชื่อมต่อของคุณ– ยุบการเขียนโปรแกรมเมทริกซ์– พิมพ์DNAของคุณเพื่อปลดล็อกข้อจำกัด– นำอดีตและปัจจุบันไปสู่อนาคต– ละทิ้งสัญญาทั้งหมดและประกาศอธิปไตยของคุณเมื่อมันจบลงก็จะเริ่ม แสวงหาพื้นที่อันเงียบสงบ เพลิดเพลิน บูรณาการ เปลี่ยนแปลง…. ฉลอง

#การให้อภัยคนอื่นไม่ได้ทำให้อดีตดีขึ้น แต่ทำให้ปัจจุบันและอนาคตของคุณดีขึ้นต่างหากเพราะคุณให้ความผาสุกแก่ตัวเองและสร้างพลังงานที่เป็นบวกมากขึ้นไว้ภายใน คนอื่นอาจเคยทำสิ่งที่ให้อภัยไม่ลงแม้อาจจำไม่ได้ว่าเรื่องอะไรแต่เรายังฝังใจกับความรู้สึกที่เกิดการยึดตัวเองไว้กับความรู้สึกแย่ๆรังแต่จะส่งผลร้ายต่ออารมณ์ของเราและฉุดแรงสั่นสะเทือนให้ต่ำลง  ผู้ที่ไม่สามารถให้อภัยคนอื่นที่ทำให้ตัวเองเจ็บปวดมีแต่จะตกเป็นเหยื่อเสียเองลองจินตนาการถึงการแตกกับใครบางคนที่ทรยศคุณสิแรกๆ คุณอาจเจ็บและโกรธพยายามออกห่างจากอีกฝ่ายแต่พอเวลาผ่านไปก็ลืมแล้ว กระทั่งคุณเจอเขาอีกคราวนี้ความทรงจำที่ว่าเค้าทำอะไรกับคุณไว้บ้างก็จะย้อนกลับมารวมถึงความเจ็บปวดด้วยเพราะคุณไม่ได้ให้อภัยเขาจริง #การทำเช่นนี้มีแต่จะทำร้ายจิตวิญญาณและนำไปสู่การตัดสินใจที่ทำลายล้างได้  การให้อภัยไม่ใช่การยกโทษให้กับพฤติกรรมยำแย่ของคนอื่นและไม่ได้หมายความว่าเราจะต้องเชิญอีกฝ่ายกลับเข้ามาในชีวิตเสมอไป

สิ่งที่ผสมผสานล้วนเป็นอนิจจังทุกอารมณ์คือความเจ็บปวดทุกสิ่งไม่มีการดํารงอยู่โดยธรรมชาตินิพพานอยู่เหนือแนวคิด เมื่อคุณได้พบคุรุภายในของคุณแล้วคุณควรตั้งมั่นศึกษา และใช้เวลาเดินทางด้วยสติ ยิ่งภายนอกจะล่อเป้าโจมตีคุณการได้พบครูจะเปรียบเสมือนแสงตะเกียงแก้ว ….ชี้บอกทางไป จงเข้าให้ถึงเทวดาประจำตัว #ความจริงคือเนื่องจากคุณจะไม่ได้อยู่ในโลกนี้ตลอดไปจงเตรียมพร้อมสําหรับการเดินทางตอนนี้  พวกเราคนไหนที่ไม่คิดที่จะสร้างบ้านที่เราสามารถอาศัยอยู่ในหลายทศวรรษและนั่นจะคงอยู่ได้นานหลายศตวรรษหลังจากที่เราจากไป? พวกเราคนไหนบ้างที่ไม่เคยฝันที่จะสร้างโชคลาภและหลุดพ้นจากความกังวลไปตลอดชีวิต? “#ปีศาจแห่งนิรันดร์” นี้หลอกให้เราเชื่อสิ่งที่สามารถคงอยู่ตลอดไป #แต่ความเชื่อว่าสิ่งใดหรือใครก็ตามอาจเป็นของเราตลอดไปนั้นเป็นสิ่งหนึ่งที่ผูกพันกับการผิดหวัง มันน่าเศร้าแค่ไหนที่เห็นผู้คนบนเตียงตายของพวกเขา ดังนั้นว้าวุ่นใจที่ความคิดที่จะทิ้งคนที่พวกเขารักไว้ข้างหลัง ดังนั้นจึงหมกมุ่นกับทรัพย์สินของพวกเขาและกับพินัยกรรมสุดท้ายของพวกเขาซึ่งในความจริงนั้นมีมากกว่ารายการสิ่งที่แนบมาด้วยของพวกเขา#กรรม อย่ามืดบอดต่อโชคชะตาที่รอพวกเขาอยู่ ซึ่งน่าจะเป็นคนที่ถูกทรมานหากพวกเขาละเลยสิ่งที่มีความหมายอย่างแท้จริงอย่างสิ้นเชิง และโดยทางตรงกันข้าม การสร้างแรงบันดาลใจอย่างไรที่ได้ยินเกี่ยวกับหรือพบกับผู้ปฏิบัติงานที่ฉลาดและแท้จริงที่ไม่รู้สึกว่าตัวเองเป็นเจ้าของสิ่งใดเลย แม้กระทั่งร่างกายของพวกเขา น้อยกว่าวัตถุหรือสถานที่ที่พวกเขาอาจอาศัยอยู่ ไม่ว่าทรัพย์สินใดก็ตามที่พวกเขาอาจมี พวกเขามองว่าเป็นสิ่งไม่จริงและภาพลวงตาในชั่วครู่หนึ่งก็ถูกกู้ยืม เราต้องเดินทางอีกยาวไกลเพื่อผ่านทั้งหกอาณาจักรเราควรเข้าใกล้ธรรมะเหมือนกะลาสีกําลังเตรียมการอย่างพิถีพิถันสําหรับการเดินทางทั่วโลกและเตรียมตัวให้พร้อมสําหรับการเดินทางที่ยาวไกลของเรา ผ่านความตายและการเกิดใหม่